Op mijn twaalfde verjaardag kreeg ik mijn eerste eenwieler. Wat begon als een leuke uitdaging, groeide uit tot een grote passie. Na mijn eerste wedstrijd – waar ik als laatste eindigde – was ik vastbesloten om beter te worden. Sindsdien heb ik deelgenomen aan wedstrijden over de hele wereld en heb ik meerdere mooie titels behaald.
Steeds weer een nieuwe uitdaging zoeken en het uiterste uit mezelf halen – dat is wat eenwieleren voor mij zo bijzonder maakt. De 24-uurs recordpoging is mijn grootste uitdaging tot nu toe. Het is een enorme fysieke en mentale uitdaging, maar dat maakt het juist zo mooi. Ik vind het prachtig om af te zien, te blijven doorzetten, en om te zien hoever ik kan gaan. Mijn doel is om niet alleen het record te behalen, maar om zoveel mogelijk uit mezelf te halen en alles te geven, tot het uiterste.
Daarnaast vind ik het belangrijk om het eenwieleren als sport op de kaart te zetten. Veel mensen kennen eenwieleren alleen als circusact, terwijl het een veelzijdige en uitdagende sport is. Door deze recordpoging hoop ik te laten zien wat er mogelijk is op één wiel.
Deze recordpoging draait niet alleen om sport. Het is ook een kans om iets te betekenen voor anderen. Daarom wordt er geld ingezameld voor het René Kids Centre, een organisatie die zich inzet voor kansarme kinderen in Namibië. Dit centrum biedt onderwijs, sport en begeleiding om kinderen een betere toekomst te geven.
Een grensverleggende prestatie combineren met een goed doel maakt deze uitdaging extra bijzonder. Iedereen kan bijdragen – door aan te moedigen, te volgen of te doneren – en zo samen een verschil maken.