Afgelopen week heb ik een 12-uurs training gedaan als voorbereiding op mijn 24-uurs recordpoging. Dit was een test om uit te proberen hoe het gaat met eten en drinken onderweg, hoeveel pauze ik nodig heb en hoe ik reageer op zo’n lange duurinspanning.
Ik begon vroeg in de ochtend om 05:00 uur. Het was maar één graad boven nul - erg koud dus. Toch startte ik goed en kon ik de eerste uren een mooi tempo aanhouden van boven de 22 km/u. Ik had de tijd opgedeeld in blokken van drie uur. Na elk blok vulde ik mijn eten en drinken bij, dat ik in de zakken van mijn wielerjas en aan mijn eenwieler bewaarde. Ik at al rijdend, zodat ik geen tijd verloor.
Na ongeveer 100 kilometer begon de wind steeds harder te waaien. Twee keer werd ik bijna van mijn eenwieler geblazen. Op een eenwieler moet je bij wind constant corrigeren om recht te blijven zitten, en dat kost veel extra energie. Mijn tempo zakte daardoor wat in en ik begon vermoeid te raken. Gelukkig kon ik toch een regelmatig ritme vasthouden en positief blijven denken.
Na 12 uur stond de teller op 243 kilometer, waarvan ik 11,5 uur daadwerkelijk heb gefietst. Het was zwaar, maar ik heb er ook van genoten. Het was heel leerzaam en ik ben blij met het resultaat — goed voor het vertrouwen richting de 24-uurs poging in juni.
De eenwieler heeft een wiel van 36 inch (diameter)
36 inch = 0,9144 meter
De omtrek van het wiel = 3,14 x 0,9144 = 2,87 meter
Anders dan bij een "gewone" fiets is de overbrenging 1 op 1 (want trapas is wielas)
243000 afgelegde meters gedeeld door 2,87 = 84590
Bijna 85 duizend keer heb jij dat grote wiel rondgeduwd !!
En dan gewoon lachend afstappen en de volgende dag weer aan het werk.
Ik denk dat het wel goed komt met die recordpoging.